top of page
The Frants Family Collection
The Frants Family Collection reflects the art of Leningrad-Saint Petersburg from the 20th century up to the present day, and it contains paintings, graphic works and sculpture of both major, universally recognized authors and less known, but highly original artists. The collection started at the dawn of the 2000s based on an interest to the unofficial art of Leningrad of postwar years with an acquisition of works by the artists who worked outside the officially approved line of “Social Realism” — representatives of Arefiev's Circle, Sidlin's School, Circle of Pavel Kondratiev and Vladimir Sterligov as well as their pupils and followers.
With time, the collection's framework has widened. It has included the prewar art of Leningrad with an eye to the modernist movements and avant-garde searches of the 1920s and 1930s, that had been forgotten for decades, the heritage of “Circle of Artists”, pupils of Pavel Filonov, Leningrad school of landscape paintings.
Inside the collection, there is a selection of easel lithography of the 1930s to 1990s that reflects activities of Leningrad Experimental Lithograph Workshop, in which Boris Ermolaev, Vera Matyukh, Gerta Nemenova, Semyon Bely and many other artists worked.
The collection is supplemented by works of the most interesting contemporary artists of St. Petersburg. Currently, the collection includes a wide specter of styles and techniques — from graphic works, paintings, sculpture, ceramics and glass to new media at the intersection of art and technologies. — Ekaterina Skarednova
Συλλογή της Οικογένειας Frants
Η Συλλογή της Οικογένειας Frants (Frants Family Collection) χαρτογραφεί την τέχνη του Λένινγκραντ/Αγίας Πετρούπολης από τον 20ό αιώνα έως σήμερα, και περιλαμβάνει πίνακες ζωγραφικής, έργα γραφιστικής και γλυπτά τόσο καταξιωμένων όσο και λιγότερο γνωστών, αλλά εξόχως καινοτόμων καλλιτεχνών. Η συλλογή άρχισε να σχηματίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 2000 με επίκεντρο την υπόγεια τέχνη του Λένινγκραντ της μεταπολεμικής περιόδου, με την αγορά έργων καλλιτεχνών που δημιουργούσαν έξω από την επίσημη γραμμή του «Σοσιαλιστικού Ρεαλισμού» — εκπροσώπων του Κύκλου Αρεφέγιεφ, της Σχολής Sidlin, καθώς και των Κύκλων των Pavel Kondratiev και Βλαντιμίρ Στερλίγκοφ, των μαθητών και συνεχιστών τους.
Στην πορεία, το εύρος της συλλογής διευρύνθηκε. Άρχισε να εντάσσει την προπολεμική τέχνη του Λένινγκραντ, με έμφαση στα κινήματα του μοντερνισμού και τις πρωτοποριακές αναζητήσεις της αβάν-γκαρντ τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, που είχαν περιπέσει στη λήθη επί δεκαετίες, καθώς και την κληρονομιά του «Κύκλου Καλλιτεχνών», των μαθητών του Παβέλ Φιλόνοφ και της σχολής τοπιογραφίας του Λένινγκραντ.
Στη συλλογή περιλαμβάνεται επίσης μια ενότητα από λιθογραφίες καβαλέτου της περιόδου 1930-1990, που αποτυπώνει τις δραστηριότητες του Πειραματικού Εργαστηρίου Λιθογραφίας του Λένινγκραντ, στο οποίο εργάστηκαν, μεταξύ άλλων, καλλιτέχνες όπως οι Boris Ermolaev, Vera Matyukh, Gerta Nemenova, και Semyon Bely.
Η συλλογή συμπληρώνεται με έργα ιδιαίτερα εξαιρετικά ενδιαφερόντων σύγχρονων καλλιτεχνών της Αγίας Πετρούπολης. Σήμερα καλύπτει ένα ευρύ φάσμα τεχνοτροπιών και τεχνικών, από σχέδια και ζωγραφικά έργα, γλυπτά, κεραμικά και υαλουργήματα, μέχρι νέα μέσα που βρίσκονται στη διασταύρωση τέχνης και τεχνολογίας. — Ekaterina Skarednova
Alexander Baturin
Ocherish Landscape
oil on canvas, 63 x 94 cm, 2003
Alexander Borisovich Baturin (1914, Helsinki — 2003, Saint Petersburg)
Painter and graphic artist. Worked in industrial and book graphics. Lived and studied in Shadrinsk (1924–1930). Moved to Leningrad in 1930 and became a pupil of Vladimir Sterligov the following year. Participated in all exhibitions of Sterligov’s school. Studied at the workers’ faculty at the former Academy of Arts (1932; expelled due to his noble origins). Arrested in 1934 in connection with the Yermolayeva–Sterligov affair and spent eight months in prison. Banished to Ufa in 1935. Re-arrested in 1938 and sentenced to eight years, which he served in the Usol-lag camp. Rehabilitated in 1956, returned to Leningrad, resuming his collaboration with Sterligov. Member of the USSR Artist’s Union (since 1973). First laureate of the Punin Prize (1994).
Ocherish Landscape [Τοπίο ώχρας]
λάδι σε καμβά, 63 x 94 εκ., 2003
Ο Alexander Borisovich Baturin (1914, Ελσίνκι — 2003, Αγία Πετρούπολη) είναι ζωγράφος και γραφίστας. Εργάστηκε ως γραφίστας στον βιομηχανικό και τον εκδοτικό κλάδο. Έζησε και σπούδασε στο Shadrinsk της Ρωσίας (1924–1930). Μετέβη στο Λένινγκραντ το 1930. Το 1931 ξεκίνησε να φοιτά στη Σχολή Sterligov υπό τον Vladimir Sterligov. Συμμετείχε σε όλες τις εκθέσεις της σχολής. Φοίτησε επίσης στη σχολή εργατών της πρώην Ακαδημίας Τεχνών (1932· αποβλήθηκε εξαιτίας της αριστοκρατικής καταγωγής του). Συνελήφθη το 1934 στο πλαίσιο διώξεων καλλιτεχνών (υπόθεση Yermolayeva–Sterligov) και πέρασε οκτώ μήνες στη φυλακή. Εξορίστηκε στην Ουφά το 1935. Συνελήφθη εκ νέου το 1938 και καταδικάστηκε σε οκταετή κάθειρξη (ποινή την οποία εξέτισε στο στρατόπεδο Usol-lag). Το 1956 αποκαταστάθηκε, επέστρεψε στο Λένινγκραντ και αναβίωσε τη συνεργασία του με τον Sterligov. Μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών της ΕΣΣΔ (1973), είναι ο πρώτος καλλιτέχνης που τιμήθηκε με το Βραβείο Πουνίν (1994).
Victoria Belakovskaya
Nikolai Bridge
oil, canvas, 40 х 47 cm, 1925
Victoria Markovna Belakovskaya (1901, Alexandria Settlement, Yekaterinoslav Province — 1965, Leningrad)
Painter, graphic artist. Studied at the Odessa Institute of Fine Arts (1918–1923) under Titus Dvornikov and Pavel Volokidin at the science department of Odessa University (1918–1920). Continued her education at VKhUTEIN in Leningrad (1923–1927) under Kuzma Petrov-Vodkin. Participated in exhibitions since 1931. Made a working visit to the tractor factory in Kharkov in 1931. Member of the October Association and Society of Artists, close to the Circle of Artists. Member of the USSR Artists' Union (1949–1953).
Nikolai Bridge [Γέφυρα Νικολάι]
λάδι σε καμβά, 40 x 47 εκ., 1925
Victoria Markovna Belakovskaya (1901, Οικισμός Αλεξάνδρεια, Περιφέρεια Γιεκατερίνοσλαβ — 1965, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος και γραφίστρiα. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών της Οδησσού (1918–1923) κοντά στους Titus Dvornikov και Pavel Volokidin, καθώς και στο τμήμα θετικών επιστημών του Πανεπιστημίου της Οδησσού (1918–1920). Συνέχισε τις σπουδές της στο Ανώτατο Κρατικό Καλλιτεχνικό και Τεχνικό Ινστιτούτο (VKhUTEIN) του Λένινγκραντ (1923–1927) υπό τον Κουζμά Πετρόφ-Βόντκιν. Συμμετείχε σε εκθέσεις από το 1931. Επισκέφτηκε και δούλεψε στο εργοστάσιο τρακτέρ στο Χάρκοβο την ίδια χρονιά. Υπήρξε μέλος της Ομάδας του Οκτώβρη και της Ένωσης Καλλιτεχνών, διατηρώντας στενή σχέση με τον Κύκλο Καλλιτεχνών. Μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών της ΕΣΣΔ (1949–1953).
Liudmila Belova
Encoding Emotions
installation, 2021–2023
The project Encoding Emotions presents a series of ceramic objects depicting neurons. These decorative pieces, designed in the form of invisible nerve cells, do not aim to accurately replicate the structure of the brain or neural networks. Instead, they offer the viewer an opportunity to reflect on the mysteries of human consciousness, inviting them to “look inside” and contemplate how the brain functions, stores memories and emotions, and how the processes of encoding emotions occur from a scientific perspective.
Throughout history, humanity has strived to express its experiences and emotions through poetry, literature, and art — a unique form of “encoding emotions”. One of the most concise and powerful forms of conveying emotions is Japanese haiku. In just three lines, a haiku captures a whole world of complex feelings and deep experiences. Each ceramic neuron in the Encoding Emotions series is paired with its own haiku, which is connected to the visual characteristics of the object — its colors, lines, and patterns. In this way, each neuron-object becomes a unique code, containing a specific emotion, reflected in the combination of visual imagery and poetry.
Liudmila Belova is an artist and curator based in St. Petersburg and Montenegro. She works with video, sound, painting, and photography, investigating issues of memory, space and time and studying the impact of new technologies on the human being in art practices by making the viewer a participant of the art process. Participant of more than 50 local and international group exhibitions and festivals including the Moscow Biennale of Contemporary Art (2005, 2011, Russia) and the parallel program of the Manifesta 10 Biennale (St. Petersburg, Russia, 2014). Since 2011, she has been a regular participant in exhibitions parallel to the Venice Biennale. Winner of the prize “50 Bestern” ZKM (2000, Karlsruhe, Germany) and of the Sergey Kuryokhin Award (2017, Russia). Her works are held in the collections of the Russian Museum, the Anna Akhmatova Museum, the Kolodzei Art Foundation (New York, USA), and in numerous private collections.
Encoding Emotions (Κωδικοποίηση Συναισθημάτων)
εγκατάσταση, 2021–2023
Το πρότζεκτ Encoding Emotions παρουσιάζει μια σειρά κεραμικών αντικειμένων που απεικονίζουν νευρώνες. Σκοπός αυτών των διακοσμητικών αντικειμένων, που έχουν σχεδιαστεί με τη μορφή αόρατων νευρικών κυττάρων, δεν είναι η πιστή αναπαράσταση της δομής του εγκεφάλου ή των νευρωνικών δικτύων, αλλά προσφέρουν αντίθετα στους θεατές την ευκαιρία να αναλογιστούν τη μυστηριώδη φύση της ανθρώπινης συνείδησης, καλώντας τους σε μια «ενδοσκόπηση» και αναστοχασμό πάνω στον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου, στο πώς αποθηκεύει αναμνήσεις και συναισθήματα και στο πώς λειτουργούν οι διεργασίες κωδικοποίησης των συναισθημάτων από επιστημονική σκοπιά.
Ιστορικά, η ανθρωπότητα ανέκαθεν προσπαθούσε να εκφράσει τις εμπειρίες και τα συναισθήματά της μέσω της ποίησης, της λογοτεχνίας και της τέχνης — μιας μοναδικής μορφής «κωδικοποίησης των συναισθημάτων». Μία από τις πιο απέριττες και δυνατές μορφές μετάδοσης συναισθημάτων είναι το ιαπωνικό χαϊκού: σε τρεις μόλις στίχους, ένα χαϊκού αποτυπώνει έναν ολόκληρο κόσμο σύνθετων συναισθημάτων και βαθιών εμπειριών. Κάθε κεραμικός νευρώνας της σειράς Encoding Emotions συνοδεύεται από το δικό του χαϊκού, το οποίο συνδέεται με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του αντικειμένου: με τα χρώματα, τις γραμμές και τα μοτίβα του. Έτσι, κάθε νευρώνας–αντικείμενο μετατρέπεται σε έναν μοναδικό κώδικα, που εμπεριέχει ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, όπως αυτό αντανακλάται στον συνδυασμό εικαστικής εικόνας και ποίησης.
Η Liudmila Belova είναι καλλιτέχνις και επιμελήτρια με έδρα την Αγία Πετρούπολη και το Μαυροβούνιο. Εργάζεται με βίντεο, ήχο, ζωγραφική και φωτογραφία, διερευνώντας ζητήματα μνήμης, χώρου και χρόνου, και μελετώντας τον αντίκτυπο των νέων τεχνολογιών στον άνθρωπο μέσα από πρακτικές που καθιστούν τον θεατή συμμέτοχο στην καλλιτεχνική διαδικασία. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 50 τοπικές και διεθνείς ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ, ανάμεσά τους στη Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης της Μόσχας (2005, 2011, Ρωσία) και στο παράλληλο πρόγραμμα της Manifesta 10 (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία, 2014). Από το 2011 συμμετέχει σταθερά στο παράλληλο πρόγραμμα εκθέσεων της Μπιενάλε της Βενετίας. Έχει διακριθεί με τα βραβεία «50 Bestern» ZKM (2000, Καρλσρούη, Γερμανία) και Sergey Kuryokhin (2017, Ρωσία). Έργα της φιλοξενούνται στις συλλογές του Ρωσικού Μουσείου, του Μουσείου Άννας Αχμάτοβα, του Ιδρύματος Τέχνης Kolodzei (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ) και σε πολυάριθμες ιδιωτικές συλλογές.
Leon (Elik) Bogdanov
Сomposition
paper, mixed media, 28,7 x 20,5 cm, 1967–69
Leon (Elik) Leonidovich Bogdanov (1942, Kuibyshev — 1987, Leningrad)
Painter, graphic artist, poet, prose writer. Associated with the unofficial Leningrad culture of the 1970s–1980s. Participated in apartment exhibitions. His works appeared in the anthology Leprozorii–23 (1976), in the periodicals The Hours and Mitin Zhurnal and in Konstantin Kuzminsky's Blue Lagoon Anthology of Modern Russian Poetry (1980–1986). Laureate of the Andrei Bely Prize (1986).
Composition [Σύνθεση]
χαρτί, μεικτή τεχνική, 28,7 x 20,5 εκ., 1967–1969
Leon (Elik) Leonidovich Bogdanov (1942, Κουϊμπίσεφ — 1987, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος, γραφίστας, ποιητής, πεζογράφος. Ανήκε στην υπόγεια σκηνή του Λένινγκραντ τις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Συμμετείχε σε εκθέσεις σε διαμερίσματα. Έργα του εκδόθηκαν στην ανθολογία Leprozorii–23 (1976), στα περιοδικά Οι Ώρες και Mitin Zhurnal, καθώς και στην Blue Lagoon Anthology of Modern Russian Poetry (1980–1986) του Konstantin Kuzminsky. Βραβεύτηκε με το Βραβείο Αντρέι Μπέλι (1986).
Konstantin Dydyshko (Dydyshkin)
At the Table
watercolors, paper on cardboard, 30,8 х 31,2 cm, 1910s
Coastline
watercolors, gouache, paper on cardboard, 31,4 х 42,6 cm, 1930s
Konstantin Vikentievich Dydyshko (Dydyshkin) (1876, near Kovno — 1932, Copenhagen)
Painter, graphic artist, stage designer. Born in a peasant family. In 1895, he graduated from the Kiev Railroad College and entered military service, serving in the Caucasus. In 1897–1899, he studied at the Tiflis Infantry Military School while simultaneously attending a local art school. In 1904, he was transferred to Petersburg and retired at the rank of lieutenant to devote himself to painting. In 1906, studied in Munich in private schools, visited Paris and London. At the end of that year, he enrolled as an auditor at the Higher Art School at Imperial Academy of Arts. In 1908–1914, travelled in France, Italy, Spain, Germany and Turkey. Worked in the Crimea and in the Caucasus. Participated in numerous exhibitions, including Triangle-Wreath-Stephanos (St. Petersburg, 1910), Union of Youth (Riga, 1910; St. Petersburg, 1912–1913), Donkey's Tail (Moscow, 1912), World of Art (Petrograd, 1915). During the First World War, served as an artist-correspondent for the magazine Sun of Russia on the Caucasus Front. Collaborated with the magazines Heights, Niva and others. In 1921, he emigrated to Finland, and in 1929 settled in Copenhagen. During the 1920s — 1930s, he held solo exhibitions in Copenhagen, Helsinki, Stockholm and Berlin. In 1929, participated in the exhibition of Russian art in Copenhagen.
At the Table [Στο τραπέζι]
ακουαρέλα σε χαρτί κολλημένο σε χαρτόνι, 30,8 x 31,2 εκ., δεκαετία του 1910
Coastline [Ακτογραμμή]
ακουαρέλα και γκουάς σε χαρτί κολλημένο σε χαρτόνι, 31,4 x 42,6 εκ., δεκαετία του 1930
Konstantin Vikentievich Dydyshko (Dydyshkin) (1876, κοντά στο Κάουνας — 1932, Κοπεγχάγη)
Ζωγράφος, γραφίστας, σκηνογράφος. Γεννήθηκε σε αγροτική οικογένεια. Το 1895 αποφοίτησε από το Κολέγιο Σιδηροδρόμων του Κιέβου και κατατάχθηκε στον στρατό. Υπηρέτησε στον Καύκασο. Την περίοδο 1897–1899 φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή Πεζικού της Τιφλίδας, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα σε μια τοπική σχολή τεχνών. Το 1904 μετατέθηκε στην Αγία Πετρούπολη. Βγήκε σε εθελοντική αποστρατεία με τον βαθμό του υπολοχαγού για να αφοσιωθεί στη ζωγραφική. Το 1906 σπούδασε στο Μόναχο σε ιδιωτικές σχολές και επισκέφθηκε το Παρίσι και το Λονδίνο. Στα τέλη του 1906 παρακολούθησε ως ακροατής μαθήματα στην Ανώτατη Σχολή Τέχνης της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Τεχνών. Την περίοδο 1908–1914 ταξίδεψε στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γερμανία και την Τουρκία. Εργάστηκε στην Κριμαία και στον Καύκασο. Συμμετείχε σε εκθέσεις όπως στην έκθεση Triangle-Wreath-Stephanos στην Αγία Πετρούπολη το 1910, σε εκθέσεις της Ένωσης Νέων στη Ρίγα (1910) και την Αγία Πετρούπολη (1912–1913), και στις εκθέσεις Ουρά Γαϊδάρου (Μόσχα, 1912) και Κόσμος της Τέχνης (Πέτρογκραντ, 1915). Στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε ως καλλιτέχνης-ανταποκριτής του περιοδικού Ήλιος της Ρωσίας στην Εκστρατεία του Καυκάσου. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Ύψη, Niva κ.ά. Το 1921 μετανάστευσε στη Φινλανδία. Το 1929 εγκαταστάθηκε στην Κοπεγχάγη. Τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 παρουσίασε ατομικές εκθέσεις στην Κοπεγχάγη, το Ελσίνκι, τη Στοκχόλμη και το Βερολίνο. Συμμετείχε το 1929 στην έκθεση ρωσικής τέχνης στην Κοπεγχάγη.
Tatiana Glebova
Circus Series (Alma-Ata)
watercolor, paper, 43,5 х 31 cm, 1942–45
Portrait of Lady in Red
oil, plywood, fabric, 54,5 х 33,5 cm, end of the 1930s
Rooster
oil, canvas, 50 х 47 cm, end of the 1930s
Tatyana Nikolaevna Glebova (1900, Saint Petersburg — 1985, Leningrad)
Painter, graphic artist, illustrator. Theatre and cinema designer. Studied at the Petrograd Conservatory (1921–1922). Worked as an artist at the State Porcelain Factory. Studied in Alexander Savinov's studio in Leningrad (1924–1926). From 1926, worked in Pavel Filonov's studio, was a member of the Masters of Analytical Art Association (1926–1932). Participated in the decoration of the Leningrad House of the Press in 1927 and was among Filonov’s pupils who in 1931–1932 designed the book Kalevala (1933). Worked for the children's magazines Hedgehog (Ezh) (from 1928) and Siskin (Chizh) (from 1931), illustrated verses by Daniil Kharms, Alexander Vvedensky, and Nikolai Zabolotsky, collaborated with the publishing houses Detgiz, GIZ and Leningrad Artist (1949–1950). Lived in Alma-Ata as an evacuee from 1942 to 1945, working at the Kazakhfilm studio. In the 1950s, she worked on industrial graphic art for the USSR Chamber of Commerce and Industry. After the death of her husband, Vladimir Sterligov, in 1973, she continued to work with his pupils. Author of Memoirs about Pavel Filonov.
Circus Series (Alma-Ata) [Σειρά «Τσίρκο» (Άλμα-Άτα)]
ακουαρέλα σε χαρτί, 43,5 x 31 εκ., 1942–1945
Portrait of Lady in Red [Πορτρέτο κυρίας στα κόκκινα)]
λάδι, ύφασμα, κόντρα πλακέ, 54,5 x 33,5 εκ., τέλη δεκαετίας του 1930
Rooster [Πετεινός]
λάδι σε καμβά, 50 x 47 εκ., τέλη δεκαετίας του 1930
Tatyana Nikolaevna Glebova (1900, Αγία Πετρούπολη — 1985, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος, γραφίστρια, εικονογράφος, σκηνογράφος θεάτρου και κινηματογράφου. Σπούδασε στο Ωδείο του Πέτρογκραντ (1921–1922). Εργάστηκε ως καλλιτέχνις στο Κρατικό Εργοστάσιο Πορσελάνης. Μαθήτευσε στο εργαστήριο του Alexander Savinov στο Λένινγκραντ (1924–1926). Από το 1926 εντάχθηκε στο εργαστήριο του Πάβελ Φιλόνοφ και υπήρξε μέλος των Τεχνιτών της Αναλυτικής Τέχνης (1926–1932). Το 1927 συμμετείχε στη διακόσμηση του Οίκου του Τύπου στο Λένινγκραντ και ήταν μεταξύ των μαθητών του Φιλόνοφ που σχεδίασαν μεταξύ 1931–1932 το βιβλίο Καλεβάλα (1933). Συνεργάστηκε με τα παιδικά περιοδικά Σκαντζόχοιρος (Ezh) (από το 1928) και Σπίνος (Chizh) (από το 1931). Εικονογράφησε ποιήματα των Δανιήλ Χαρμς, Αλεξάντρ Βεντένσκι και Νικολάι Ζαμπολότσκι· συνεργάστηκε με τους εκδοτικούς οίκους Detgiz, GIZ και Leningrad Artist (1949–1950). Έζησε εκτοπισμένη στην Άλμα-Άτα (σημερινό Αλμάτι) από το 1942 μέχρι το 1945, όπου εργάστηκε στο στούντιο Kazakhfilm. Τη δεκαετία του 1950 εργάστηκε στον βιομηχανικό γραφιστικό σχεδιασμό για λογαριασμό του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της ΕΣΣΔ. Μετά τον θάνατο του συζύγου της, Βλαντιμίρ Στερλίγκοφ, το 1973, συνέχισε να συνεργάζεται με τους μαθητές του. Έχει συγγράψει Απομνημονεύματα για τον Πάβελ Φιλόνοφ.
Maria Gorokhova
Abstract Composition
oil, cardboard, 31 х 13 cm, not dated
Maria Alekseevna Gorokhova (1903, Saint Petersburg — 1991, Leningrad)
Soviet painter, graphic artist, textile artist, educator. In the 1910s, she received her primary art education at the Arts and Crafts Workshops of the Artist Encouragement Society (AES). From 1920 to 1927, she studied sculpture and painting at the AES workshops. After the workshops were transformed into the Arts and Crafts College, she graduated from the graphics department, earning the title of artist-technologist of book art and graphics. Around the same time, she attended the evening drawing studio at the Central Palace of Art Workers, was in the circle of pupils of Kazimir Malevich — Konstantin Rozhdestvensky, Vera Yermolaeva, Lev Yudin. From the late 1920s until 1967, she worked as a teacher of visual arts at various art schools for children, at the Leningrad Young Pioneer Palace, and at the Institute of Advanced Training for Teachers. In 1967, she declared herself an independent artist.
Abstract Composition [Αφηρημένη Σύνθεση]
λάδι σε χαρτόνι, 31 x 13 εκ., αχρονολόγητο
Maria Alekseevna Gorokhova (1903, Αγία Πετρούπολη — 1991, Λένινγκραντ)
Σοβιετική ζωγράφος, γραφίστρια, υφαντουργός και παιδαγωγός. Τη δεκαετία του 1910 έλαβε τη βασική καλλιτεχνική της εκπαίδευση στα Εργαστήρια Τεχνών και Χειροτεχνίας της Ένωσης Ενθάρρυνσης των Καλλιτεχνών (AES). Μεταξύ 1920 και 1927 φοίτησε για ένα έτος στα εργαστήρια της ΑΕS όπου σπούδασε γλυπτική και ζωγραφική. Μετά τη μετατροπή των εργαστηρίων στο Κολέγιο Τεχνών και Χειροτεχνίας, αποφοίτησε από το τμήμα γραφιστικής με ειδίκευση «καλλιτέχνιδας-τεχνολόγου» στον τομέα της εικονογράφησης βιβλίων και των γραφικών τεχνών. Παράλληλα παρακολούθησε το νυχτερινό εργαστήριο σχεδίου στο Κεντρικό Μέγαρο Εργατών της Τέχνης και εντάχθηκε στον κύκλο μαθητών του Μαλέβιτς (μαζί με τους Κ. Ι. Ροζντεστβένσκι, Β. Μ. Γερμολάεβα, Λ. Α. Γιούντιν). Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 έως το 1967 δίδαξε εικαστικά σε διάφορα σχολεία, στο Μέγαρο Πρωτοπόρων του Λένινγκραντ και στο Ινστιτούτο Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών. Το 1967 δήλωσε ανεξάρτητη καλλιτέχνιδα.
Vladimir Grinberg
Millionnaya Street (Khalturina Street)
oil, canvas, plywood, 30 х 35 cm, 1932
Neva. Smokes
oil, canvas, 50,5 х 41,3 cm, 1930s
Portrait of Misha Shtrimer
oil, canvas, 41,5 х 31 cm, 1938
Portrait of a Woman
oil, canvas, 54,5 х 48 см, 1938
Vladimir Ariyevich Grinberg (1896, Rostov-on-Don — 1942, Leningrad)
Painter, graphic artist. Studied at the Commercial College in Rostov-on-Don (1905–1914)
and in Petrograd at the Polytechnical Institute and Princess Maria Gagarina's New Art Teaching Studio under Osip Braz, Mstislav Dobuzhinsky, Dmitry Kardovsky, Yevgeny Lanceray, and Alexander Yakovlev (1915–1917). Began exhibiting in 1915. Lived and taught in Rostov-on-Don from 1917 to 1922. Settled in Petrograd (later Leningrad) in 1922, where he taught at various institutions, including the Institute of Civil Engineers / Communal Construction Engineers (1928–1941) and the former Academy of Arts (1932–1933). Member of and exhibited with World of Art (from 1917), the Rostov-Nakhichevan Union of Artists (1920–1922), the Sixteen (1924–1925), the Association of Artists of Revolutionary Russia (from 1928). In the 1920s, his works were featured in exhibitions of Soviet art in the United States, Japan, France, and Italy. Member of the Leningrad Branch of the Union of Soviet Artists since 1932. Contributed as an illustrator to the children's magazines Hedgehog (Ezh) (until 1935) and Siskin (Chizh) (1930s). Also worked in sculpture. Died during the Siege of Leningrad.
Millionnaya Street (Khalturina Street) [Οδός Μιλιοννάγια (οδός Χαλτούρινα)]
λάδι σε καμβά κολλημένο σε κόντρα πλακέ, 30 x 35 εκ., 1932
Neva. Smokes [Νέβα. Καπνοί]
λάδι σε καμβά, 50,5 x 41,3 εκ., δεκαετία του 1930
Portrait of Misha Shtrimer [Πορτρέτο του Misha Shtrimer]
λάδι σε καμβά, 41,5 x 31 εκ., 1938
Portrait of a Woman [Πορτρέτο γυναίκας]
λάδι σε καμβά, 54,5 x 48 εκ., 1938
Vladimir Ariyevich Grinberg (1896, Ροστόφ επί του Ντον — 1942, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος, γραφίστας. Σπούδασε στο Εμπορικό Κολέγιο του Ροστόφ επί του Ντον (1905–1914) και στο Πέτρογκραντ, στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο και στο Νέο Εργαστήριο Διδασκαλίας της Τέχνης της Πριγκίπισσας Μαρίγιας Γκαγκάρινα με δασκάλους τους Osip Braz, Mstislav Dobuzhinsky, Dmitry Kardovsky, Yevgeny Lanceray, και Alexander Yakovlev (1915–1917). Από το 1915 συμμετείχε σε εκθέσεις. Έζησε και δίδαξε στο Ροστόφ μεταξύ 1917 και 1922. Από το 1922 εγκαταστάθηκε στο Πέτρογκραντ–Λένινγκραντ όπου δίδαξε σε διάφορα ιδρύματα, όπως το Ινστιτούτο Πολιτικών Μηχανικών / Μηχανικών Έργων Κοινής Ωφέλειας (1928–1941) και στην πρώην Ακαδημία Τεχνών (1932–1933). Υπήρξε μέλος και εκθέτης των Κόσμος της Τέχνης (από το 1917), Ένωσης Καλλιτεχνών Ροστόφ–Ναχιτσεβάν (1920–1922), οι Δεκαέξι (1924–1925) και της Ένωσης Καλλιτεχνών της Επαναστατικής Ρωσίας (από το 1928). Τη δεκαετία του 1920 έργα του παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις σοβιετικής τέχνης στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Από το 1932 ήταν μέλος του Παραρτήματος Λένινγκραντ της Ένωσης Σοβιετικών Καλλιτεχνών. Εικονογράφησε για τα παιδικά περιοδικά Σκαντζόχοιρος (Ezh) ( (μέχρι το 1935) και Σπίνος (Chizh) (τη δεκαετία του 1930). Δημιούργησε επίσης γλυπτά. Πέθανε στο υπό πολιορκία Λένινγκραντ το 1942.
Valentin Gromov
Fields in Staritsa
tempera, canvas, 41,5 х 65,5 cm, 2008
Valentin Vladimirovich Gromov (1930, Leningrad — 2022, Saint Petersburg)
Painter, graphic artist. Studied at the Art Studio of the Leningrad Palace of Pioneers in 1945, later at the art school attached to the Repin Institute (1946–1951; expelled for “formalism”). Became an extra-mural student of the faculty of artistic design of printed matter at the Moscow Polygraphic Institute (1953–1961). Worked as a theatre set-painter, as an ink-handler and proofreader at a printing works (1959–1998). Began paintings in the 1950s. Member of the Leningrad unofficial art scene. First exhibited in 1965 at apartment exhibitions. Member of the Arefyev Circle (also known as the “Order of Non-Selling (Mendicant) Painters”).
Fields in Staritsa [Χωράφια στη Στάριτσα]
τέμπερα σε καμβά, 41,5 x 65,5 εκ., 2008
Valentin Vladimirovich Gromov (1930, Λένινγκραντ — 2022, Αγία Πετρούπολη)
Ζωγράφος, γραφίστας. Το 1945 φοίτησε στο Εικαστικό Εργαστήριο του Παλατιού των Πρωτοπόρων στο Λένινγκραντ και στη συνέχεια στη σχολή τέχνης που συνδεόταν με το Ινστιτούτο Ρέπιν (από το 1946 έως το 1951, οπότε αποβλήθηκε με την κατηγορία του «φορμαλισμού»). Σπούδασε ως εξωτερικός φοιτητής στο Τμήμα Καλλιτεχνικής Σχεδίασης Εντύπων του Πολυγραφικού Ινστιτούτου της Μόσχας (1953–1961). Εργάστηκε ως ζωγράφος σκηνικών στο θέατρο, και ως τυπογράφος και διορθωτής σε τυπογραφείο (1959–1998). Άρχισε να δημιουργεί τα πρώτα του ζωγραφικά έργα τη δεκαετία του 1950. Μέλος της υπόγειας καλλιτεχνικής σκηνής του Λένινγκραντ. Άρχισε να παρουσιάζει έργα του το 1965 στις εκθέσεις διαμερισμάτων. Ανήκε στον Κύκλο Αρεφέγιεφ («Τάγμα των Επαιτών Ζωγράφων»).
Elena Gubanova, Ivan Govorkov
Danae
media installation, 2014
max\MSP, Arduino, TouchOSC;
golden plastic mirrors, steel, custom made circuit boards, 3D printing, milling, servomotors, microcontrollers, computer, contact microphones, surface transducers, DMX light / Circuit board design, 3D modeling, TouchOSC
programming, engineer: Alexey Grachev
max/MSP programming: Sergey Komarov, Alexey Grachev
Supported by CYLAND MediaArtLab
“Light exerts physical pressure on objects in its path, a phenomenon which can be deduced by Maxwell’s equations, but can be more easily explained by the particle nature of light.” (Wikipedia)
The artists approach the myth of the daughter of Acrisius and the god Zeus as a beautiful illustration of the life-giving force of the “immaterial” in art. Danae is a multimedia object-sculpture made of “live” round mirrors that quiver.
In the installation, the artists connect the algorithm of movement of light with the algorithm of movement of a viewer’s eye over Rembrandt’s painting. The mirror’s quivering and the trembling reflection of light from its surface create a sensual, erotic context of the object’s perception. In all ages, scientists and artists strived to represent the mundane as mysterious. The nature of light is one such mystery — photons strike and transfer their momentums.
At large scales, light pressure can cause asteroids to spin faster, acting on their irregular shapes as on the vanes of a windmill. The sculpture’s general outline can be visibly correlated with the figure of Danae in Rembrandt’s painting in the Hermitage. It is no accident that one of the asteroids that rush about the Universe in search of living light was called Danae.
Elena Gubanova is a visual artist and curator who works in the fields of painting, sculpture, installation, and video art. As a curator, she is engaged in CYLAND MediaArtLab projects. Since 2013, her works have been exhibited at major Russian and international venues, including the Hermitage Museum (St. Petersburg, Russia), Russian Museum (St. Petersburg, Russia), Tretyakov Gallery (Moscow, Russia), University Ca’ Foscari (Venice, Italy), Goldsmiths, University of London (UK), Chelsea Art Museum (New York, USA), Kunstquartier Bethanien (Berlin, Germany) and National Arts Club (New York, USA). Participant of the Manifesta 10 parallel program (2014, St. Petersburg, Russia) and several exhibitions parallel to the Venice Biennale (since 2011, Venice, Italy); frequent participant and curator of CYFEST. Awarded with the Sergey Kuryokhin Award (Russia) for "Best Work of Visual Art" (2012, jointly with Ivan Govorkov) and "Best Festival in the field of Contemporary Art" (2018). Since 1990, she has been working in collaboration with Ivan Govorkov. She lives and works in St.Petersburg, Russia.
Ivan Govorkov is an artist engaged in philosophy, psychology, painting, drawing, sculpture, and installations; he works at the junction of traditional art and cutting-edge technologies. Professor of drawing at the Saint Petersburg Repin Academy of Arts. His works have been exhibited at major Russian and international venues, including the Hermitage Museum (St. Petersburg, Russia), Russian Museum (St. Petersburg, Russia), Tretyakov Gallery (Moscow, Russia), University Ca’ Foscari (Venice, Italy), Goldsmiths, University of London (UK), Chelsea Art Museum (New York, USA), Kunstquartier Bethanien (Berlin, Germany) and National Arts Club (New York, USA). Participant of the Manifesta 10 parallel program (2014, St. Petersburg, Russia) and several exhibitions parallel to the Venice Biennale (since 2011, Venice, Italy); frequent participant of CYFEST. Awarded with the Sergey Kuryokhin Award (Russia) for "Best Work of Visual Art" (2012, jointly with Elena Gubanova). Since 1990, he has been working in collaboration with Elena Gubanova. He lives and works in St. Petersburg, Russia.
Danae [Δανάη]
εγκατάσταση πολυμέσων, 2014
Max/MSP, Arduino, TouchOSC
χρυσά πλαστικά κάτοπτρα, χάλυβας, πλακέτες τυπωμένων κυκλωμάτων κατασκευασμένες κατά παραγγελία, τρισδιάστατη εκτύπωση (3D), κατεργασία, σερβοκινητήρες, μικροελεγκτές, υπολογιστής, μικρόφωνα επαφής, μετατροπείς επιφάνειας, κονσόλα φωτισμού DMX / σχεδιασμός πλακέτας κυκλώματος, τρισδιάστατη μοντελοποίηση (3D), TouchOSC
προγραμματιστής/μηχανικός: Alexey Grachev
προγραμματισμός Max/MSP: Sergey Komarov, Alexey Grachev
Με την υποστήριξη του CYLAND MediaArtLab
«Το φως ασκεί φυσική πίεση στα αντικείμενα στην πορεία του, φαινόμενο που μπορεί να συναχθεί από τις εξισώσεις του Μάξγουελ, αλλά εξηγείται ευκολότερα από τη σωματιδιακή φύση του φωτός». (Wikipedia)
Οι καλλιτέχνες προσεγγίζουν τον μύθο της κόρης του Ακρίσιου, Δανάης, και του Δία ως έξοχο παράδειγμα της ζωογόνου δύναμης του «άυλου» στην τέχνη. Το έργο είναι ένα πολυμεσικό αντικείμενο-γλυπτό αποτελούμενο από δονούμενα «ζωντανά» κυκλικά κάτοπτρα.
Οι δημιουργοί της εγκατάστασης συσχετίζουν τον αλγόριθμο της κίνησης του φωτός με τον αλγόριθμο της κίνησης του βλέμματος του θεατή που βλέπει τον πίνακα του Ρέμπραντ. Το τρέμουλο του κατόπτρου και η τρεμάμενη αντανάκλαση του φωτός από την επιφάνειά του δημιουργούν ένα αισθησιακό, ερωτικό πλαίσιο πρόσληψης του αντικειμένου. Ανά τους αιώνες, επιστήμονες και καλλιτέχνες πάσχιζαν να αποδώσουν το πεζό και καθημερινό ως κάτι μυστηριώδες. Η φύση του φωτός είναι ένα τέτοιο μυστήριο, με τα φωτόνια να προσκρούουν στα αντικείμενα και να τους μεταφέρουν την ορμή τους.
Σε μεγάλες κλίμακες, η πίεση του φωτός μπορεί ακόμα και να επιταχύνει την περιστροφή των αστεροειδών, επενεργώντας στους ακανόνιστους σχηματισμούς τους όπως επενεργούν στα πτερύγια ενός ανεμόμυλου. Το γενικό περίγραμμα του γλυπτού παραπέμπει ξεκάθαρα στη μορφή της Δανάης από τον πίνακα του Ρέμπραντ που εκτίθεται στο Μουσείο Ερμιτάζ. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας από τους αστεροειδείς που περιπλανώνται στο Σύμπαν αναζητώντας «ζωντανό» φως έχει πάρει το όνομα Δανάη.
Η Elena Gubanova είναι εικαστικός και επιμελήτρια που δραστηριοποιείται στους τομείς της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της εγκατάστασης και του βίντεο. Ως επιμελήτρια ασχολείται με πρότζεκτ του CYLAND MediaArtLab. Από το 2013, έργα της έχουν εκτεθεί σε σημαντικούς χώρους στη Ρωσία και το εξωτερικό, όπως το Μουσείο Ερμιτάζ (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία), το Ρωσικό Μουσείο (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία), η Πινακοθήκη Τρετιακόφ (Μόσχα, Ρωσία), το Πανεπιστήμιο Ca’ Foscari (Βενετία, Ιταλία), το Goldsmiths, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Ηνωμένο Βασίλειο), το Chelsea Art Museum (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ), το Kunstquartier Bethanien (Βερολίνο, Γερμανία) και το National Arts Club (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ). Συμμετείχε στο παράλληλο πρόγραμμα της Manifesta 10 (2014, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) και σε πολυάριθμες παράλληλες εκδηλώσεις της Μπιενάλε της Βενετίας (από το 2011). Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Sergey Kuryokhin για το «Καλύτερο Έργο Εικαστικών Τεχνών» (2012, από κοινού με τον Ivan Govorkov) και για το «Καλύτερο Φεστιβάλ στον χώρο της σύγχρονης τέχνης» (2018). Από το 1990 συνεργάζεται στενά με τον Ivan Govorkov. Ζει και εργάζεται στην Αγία Πετρούπολη.
Ο Ivan Govorkov διερευνά με το καλλιτεχνικό έργο του τη διασταύρωση φιλοσοφίας, ψυχολογίας και εικαστικών τεχνών (ζωγραφική, σχέδιο, γλυπτική, εγκαταστάσεις), κινούμενος μεταξύ παραδοσιακών μέσων και υψηλής τεχνολογίας. Είναι καθηγητής ζωγραφικής στην Ακαδημία Τεχνών Ρέπιν (Αγία Πετρούπολη). Έργα του έχουν εκτεθεί σε σημαντικούς χώρους στη Ρωσία και το εξωτερικό, όπως το Μουσείο Ερμιτάζ (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία), το Ρωσικό Μουσείο (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία), η Πινακοθήκη Τρετιακόφ (Μόσχα, Ρωσία), το Πανεπιστήμιο Ca’ Foscari (Βενετία, Ιταλία), το Goldsmiths, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Ηνωμένο Βασίλειο), το Chelsea Art Museum (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ), το Kunstquartier Bethanien (Βερολίνο, Γερμανία) και το National Arts Club (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ). Συμμετείχε στο παράλληλο πρόγραμμα της Manifesta 10 (2014, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) και σε πολλές παράλληλες εκθέσεις της Μπιενάλε της Βενετίας (από το 2011). Συμμετέχει συχνά στο CYFEST. Βραβεύτηκε με το βραβείο Sergey Kuryokhin (Ρωσία) για το «Καλύτερο Έργο Εικαστικής Τέχνης» (2012, από κοινού με την Elena Gubanova). Από το 1990 συνεργάζεται με την Elena Gubanova. Ζει και εργάζεται στην Αγία Πετρούπολη.
Elena Gubanova, Ivan Govorkov
Apostles
oil, wood, 50 х 14 cm each, 1998
Elena Gubanova is a visual artist and curator who works in the fields of painting, sculpture, installation, and video art. As a curator, she is engaged in CYLAND MediaArtLab projects. Since 2013, her works have been exhibited at major Russian and international venues, including the Hermitage Museum (St. Petersburg, Russia), Russian Museum (St. Petersburg, Russia), Tretyakov Gallery (Moscow, Russia), University Ca’ Foscari (Venice, Italy), Goldsmiths, University of London (UK), Chelsea Art Museum (New York, USA), Kunstquartier Bethanien (Berlin, Germany) and National Arts Club (New York, USA). Participant of the Manifesta 10 parallel program (2014, St. Petersburg, Russia) and several exhibitions parallel to the Venice Biennale (since 2011, Venice, Italy); frequent participant and curator of CYFEST. Awarded with the Sergey Kuryokhin Award (Russia) for "Best Work of Visual Art" (2012, jointly with Ivan Govorkov) and "Best Festival in the field of Contemporary Art" (2018). Since 1990, she has been working in collaboration with Ivan Govorkov. She lives and works in St.Petersburg, Russia.
Ivan Govorkov is an artist engaged in philosophy, psychology, painting, drawing, sculpture, and installations; he works at the junction of traditional art and cutting-edge technologies. Professor of drawing at the Saint Petersburg Repin Academy of Arts. His works have been exhibited at major Russian and international venues, including the Hermitage Museum (St. Petersburg, Russia), Russian Museum (St. Petersburg, Russia), Tretyakov Gallery (Moscow, Russia), University Ca’ Foscari (Venice, Italy), Goldsmiths, University of London (UK), Chelsea Art Museum (New York, USA), Kunstquartier Bethanien (Berlin, Germany) and National Arts Club (New York, USA). Participant of the Manifesta 10 parallel program (2014, St. Petersburg, Russia) and several exhibitions parallel to the Venice Biennale (since 2011, Venice, Italy); frequent participant of CYFEST. Awarded with the Sergey Kuryokhin Award (Russia) for "Best Work of Visual Art" (2012, jointly with Elena Gubanova). Since 1990, he has been working in collaboration with Elena Gubanova. He lives and works in St. Petersburg, Russia.
Apostles [Απόστολοι]
λάδι σε ξύλο, 50 x 14 εκ. έκαστο, 1998
Η Elena Gubanova είναι εικαστικός και επιμελήτρια που δραστηριοποιείται στους τομείς της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της εγκατάστασης και του βίντεο. Ως επιμελήτρια ασχολείται με πρότζεκτ του CYLAND MediaArtLab. Από το 2013, έργα της έχουν εκτεθεί σε σημαντικούς χώρους στη Ρωσία και το εξωτερικό, όπως το Μουσείο Ερμιτάζ (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία), το Ρωσικό Μουσείο (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία), η Πινακοθήκη Τρετιακόφ (Μόσχα, Ρωσία), το Πανεπιστήμιο Ca’ Foscari (Βενετία, Ιταλία), το Goldsmiths, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Ηνωμένο Βασίλειο), το Chelsea Art Museum (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ), το Kunstquartier Bethanien (Βερολίνο, Γερμανία) και το National Arts Club (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ). Συμμετείχε στο παράλληλο πρόγραμμα της Manifesta 10 (2014, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) και σε πολυάριθμες παράλληλες εκδηλώσεις της Μπιενάλε της Βενετίας (από το 2011). Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Sergey Kuryokhin για το «Καλύτερο Έργο Εικαστικών Τεχνών» (2012, από κοινού με τον Ivan Govorkov) και για το «Καλύτερο Φεστιβάλ στον χώρο της σύγχρονης τέχνης» (2018). Από το 1990 συνεργάζεται στενά με τον Ivan Govorkov. Ζει και εργάζεται στην Αγία Πετρούπολη.
Ο Ivan Govorkov διερευνά με το καλλιτεχνικό έργο του τη διασταύρωση φιλοσοφίας, ψυχολογίας και εικαστικών τεχνών (ζωγραφική, σχέδιο, γλυπτική, εγκαταστάσεις), κινούμενος μεταξύ παραδοσιακών μέσων και υψηλής τεχνολογίας. Είναι καθηγητής ζωγραφικής στην Ακαδημία Τεχνών Ρέπιν (Αγία Πετρούπολη). Έργα του έχουν εκτεθεί σε σημαντικούς χώρους στη Ρωσία και το εξωτερικό, όπως το Μουσείο Ερμιτάζ (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία), το Ρωσικό Μουσείο (Αγία Πετρούπολη, Ρωσία), η Πινακοθήκη Τρετιακόφ (Μόσχα, Ρωσία), το Πανεπιστήμιο Ca’ Foscari (Βενετία, Ιταλία), το Goldsmiths, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Ηνωμένο Βασίλειο), το Chelsea Art Museum (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ), το Kunstquartier Bethanien (Βερολίνο, Γερμανία) και το National Arts Club (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ). Συμμετείχε στο παράλληλο πρόγραμμα της Manifesta 10 (2014, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία) και σε πολλές παράλληλες εκθέσεις της Μπιενάλε της Βενετίας (από το 2011). Συμμετέχει συχνά στο CYFEST. Βραβεύτηκε με το βραβείο Sergey Kuryokhin (Ρωσία) για το «Καλύτερο Έργο Εικαστικής Τέχνης» (2012, από κοινού με την Elena Gubanova). Από το 1990 συνεργάζεται με την Elena Gubanova. Ζει και εργάζεται στην Αγία Πετρούπολη.
Anatoly (Tankhum) Kaplan
Bontshe the Silent
Chamotte, glaze, 29х17х11 cm, 1970
Anatoly (Tankhum) Lvovich Kaplan (1903, Rogachev, Moghilev Province — 1980, Leningrad)
Graphic artist, painter. Studied at the former Academy of Arts (1921–1927) under Georgy Vereisky and Arkady Rylov. Lived in Leningrad, frequently visiting Belarus. Worked at the Experimental Lithography Workshop under Vereisky's guidance in 1937–1940. Participated in exhibitions from 1939. Evacuated to the Northern Urals in 1941; returned to Leningrad in 1944. Served as chief artist at the Leningrad Artistic Glass Works (1950–1951). Worked in ceramics since late 1960s.
Chamotte [Σαμότ]
υάλωμα, 29 x 17 x 11 εκ., 1970
Anatoly (Tankhum) Lvovich Kaplan (1903, Ρογκάτσεφ, Περιφέρεια Μογκιλιόφ — 1980, Λένινγκραντ)
Γραφίστας και ζωγράφος. Σπούδασε στην πρώην Ακαδημία Τεχνών (1921–1927) υπό τους Georgy Vereisky και Arkady Rylov. Έζησε στο Λένινγκραντ, επισκεπτόμενος συχνά τη Λευκορωσία. Εργάστηκε στο Πειραματικό Εργαστήριο Λιθογραφίας υπό την καθοδήγηση του Vereisky (1937–1940). Από το 1939 συμμετείχε σε εκθέσεις. Το 1941 εκτοπίστηκε στα Βόρεια Ουράλια, από όπου επέστρεψε στο Λένινγκραντ το 1944. Υπήρξε επικεφαλής καλλιτέχνης του Εργαστηρίου Καλλιτεχνικών Υαλοπινάκων του Λένινγκραντ (1950–1951). Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και εξής επικεντρώθηκε στην κεραμική.
Maria Kazanskaya
Woman Wearing Turban
oil, canvas, 54 х 47 cm, 1930s
Maria Borisovna Kazanskaya (1914, Petrograd — 1942, Leningrad)
Painter, graphic artist. Studied at the former Academy of Arts in Leningrad under Alexander Osmyorkin and at GINKhUK. A pupil of Vera Yermolayeva, belonged to the Group of Painterly Plastic Realism and to the circle of younger followers of Kazimir Malevich. Designed exhibitions, worked on illustrations and typeface design, collaborated with the Detgiz children's publishing house. Arrested in 1934 as part of the Yermolayeva–Sterligov affair, after which she abandoned art. Preserved a considerable portion of Vera Yermolayeva's legacy after her arrest.
Woman Wearing Turban [Γυναίκα με τουρμπάνι]
λάδι σε καμβά, 54 x 47 εκ., δεκαετία του 1930
Maria Borisovna Kazanskaya (1914, Πέτρογκραντ — 1942, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος, γραφίστρια. Σπούδασε στην πρώην Ακαδημία Τεχνών του Λένινγκραντ υπό τον Alexander Osmyorkin και στο Κρατικό Ινστιτούτο Καλλιτεχνικής Παιδείας (Γκίνχουκ/GINKhUK). Μαθήτρια της Vera Yermolayeva, ανήκε στην Ομάδα Ζωγραφικός Πλαστικός Ρεαλισμός και στον κύκλο των νεότερων συνεχιστών του Μαλέβιτς. Επιμελήθηκε εκθέσεις, ασχολήθηκε επαγγελματικά με την εικονογράφηση και τον τυπογραφικό σχεδιασμό και συνεργάστηκε με τον εκδοτικό οίκο βιβλίων για παιδιά Detgiz. Συνελήφθη το 1934 στο πλαίσιο της υπόθεσης Γερμολάεβα–Στερλίγκοφ, οπότε και εγκατέλειψε την τέχνη. Διέσωσε σημαντικό μέρος της κληρονομιάς της Γερμολάεβα μετά τη σύλληψή της.
Pavel Kondratiev
Abstract Composition
paper, color crayons, 31 х 40,3 cm, 1970
At a bonfire
watercolor, paper, 27,2 х 34 cm, 1956
Pavel Mikhailovich Kondratiev (1902, Saratov — 1985, Leningrad)
Painter, graphic artist. Studied at a teaching studio of the Proletkult organization in Rybinsk (1919–1920) under Mikhail Shcheglov and Pavel Gorbuntsov, at the former Academy of Arts (1921–1926) under Alexei Karyov, Alexander Savinov and Mikhail Matiushin. Participated in exhibitions from 1927 onward. Member of the Masters of Analytical Art association (1925–1929) and Stary Peterhof school (1963–1965). Worked as a keeper of porcelain in the Rybinsk Museum of History and Art (from 1920 onward). Participated in the decoration of the Leningrad House of the Press in 1927. Entered Kazimir Malevich's studio in 1932, studied painting under the guidance of Konstantin Rozhdestvensky and Lev Yudin. From the early 1930s onward, illustrated books and did work for the children's magazines Siskin (Chizh) and Hedgehog (Ezh), as well as the Uchpedgiz Publishing House. Fought in the Second World War. Worked at the experimental lithographic workshop.
Abstract Composition [Αφηρημένη Σύνθεση]
χαρτί, χρωματιστά μολύβια, 31 x 40,3 εκ., 1970
At a Bonfire [Σε μια πυρά]
ακουαρέλα σε χαρτί, 27,2 x 34 εκ., 1956
Pavel Mikhailovich Kondratiev (1902, Σαράτοφ — 1985, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος, γραφίστας. Σπούδασε στο εργαστήριο διδασκαλίας της οργάνωσης Προλετκούλτ στο Ρίμπινσκ (1919 – 1920) με δασκάλους τους Mikhail Shcheglov και Pavel Gorbuntsov, καθώς και στην πρώην Ακαδημία Τεχνών (1921–1926) υπό τους Alexei Karyov, Alexander Savinov και Μιχαήλ Ματιούσιν. Από το 1927 συμμετείχε σε εκθέσεις. Μέλος της ένωσης Τεχνιτών της Αναλυτικής Τέχνης (1925–1929) και της «σχολής Στάρι Πέτερχοφ» (1963–1965). Από το 1920 εργάστηκε ως επιμελητής πορσελάνης στο Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης του Ρίμπινσκ. Το 1927 συμμετείχε στη διακόσμηση του Οίκου του Τύπου στο Λένινγκραντ. Το 1932 εντάχθηκε στο εργαστήριο του Καζιμίρ Μαλέβιτς, σπουδάζοντας ζωγραφική υπό τους Konstantin Rozhdestvensky και Lev Yudin. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1930 και μετά εικονογράφησε βιβλία και συνεργάστηκε με τα παιδικά περιοδικά Σπίνος (Chizh) και Σκαντζόχοιρος (Ezh), καθώς και με τον εκδοτικό οίκο Uchpedgiz. Πολέμησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εργάστηκε στο πειραματικό εργαστήριο λιθογραφίας.
Alexander Kozhin
Noon 2
ropes, paper, pastel, collage, 30 x 41,5 cm, 1995
Alexander Feodosievich Kozhin (1949, Arkhangelsk — 2021, Arkhangelsk)
Artist. Studied at the secondary art school affiliated with the Academy of Arts and then at the painting department of I. Repin Institute of Painting, Sculpture, and Architecture (1968–1974). During his studies at the institute, he met Vladimir Sterligov. Participated in the first exhibitions of Leningrad unofficial artists at Gaza Palace of Culture and Palace of Culture “Nevsky”, as well as in all exhibitions of Sterligov Circle. Since 1991 — member of the International Federation of Artists (IFA); since 1993 — member of the Union of Artists of Russia. Awarded the title of Distinguished Artist of Russia in 2007. He lived and worked in Arkhangelsk.
Noon 2 [Μεσημέρι 2]
σχοινιά, χαρτί, παστέλ, κολλάζ, 30 x 41,5 εκ., 1995
Alexander Feodosievich Kozhin (1949, Αρχάγγελσκ — 2021, Αρχάγγελσκ)
Καλλιτέχνης. Φοίτησε στη μέση σχολή τέχνης της Ακαδημίας Τεχνών κι έπειτα στο Τμήμα Ζωγραφικής του Ινστιτούτου Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής «Ι. Ρέπιν» (1968–1974). Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο ινστιτούτο, γνώρισε τον Βλαντιμίρ Στερλίγκοφ. Συμμετείχε στις πρώτες εκθέσεις υπόγειας τέχνης στο Λένινγκραντ στα Μέγαρα Πολιτισμού Gaza και Nevsky, καθώς και σε όλες τις εκθέσεις του Κύκλου Στερλίγκοφ. Από το 1991 ήταν μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλλιτεχνών (IFA) και από το 1993 της Ένωσης Καλλιτεχνών Ρωσίας. Το 2007 του απονεμήθηκε η διάκριση του Καλλιτέχνη του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Έζησε και εργάστηκε στο Αρχάγγελσκ.
Nikolai Kulbin
The Crimea
oil, canvas on cardboard, 46 х 37,2 cm, 1910
Kuokkala
oil, canvas, 33,5 х 56 cm, 1915
Nikolai Ivanovich Kulbin (1868, Saint Petersburg — 1917, Petrograd)
Painter, graphic artist, art theoretician, promoter of Futurism. Graduated from the Military Medical Academy in Saint Petersburg (1892). At the age of forty, decided to devote himself to art. Member of the association and exhibitor of exhibitions: Contemporary Movements in Art, Triangle (organizer), Knave of Diamonds, International Exhibition of Free Futurists (Rome, 1914), among others. Participant in Futurist performances and debates; author of manifestos and articles on new art. Illustrated books by Futurist writers. In 1914, he organized the visit of Filippo Tommaso Marinetti to Russia. Created a series of graphic portraits of his comrades in the Futurist movement.
The Crimea [Η Κριμαία]
λάδι σε καμβά κολλημένο σε χαρτόνι, 46 x 37,2 εκ., 1910
Kuokkala [Κουόκαλα]
λάδι σε καμβά, 33,5 x 56 εκ., 1915
Nikolai Ivanovich Kulbin (1868, Αγία Πετρούπολη — 1917, Πετρογκράντ)
Ζωγράφος, γραφίστας, θεωρητικός της τέχνης, υπέρμαχος του φουτουρισμού. Αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Ιατρική Ακαδημία της Πετρούπολης (1892). Σε ηλικία 40 ετών αποφάσισε να αφιερωθεί στην τέχνη. Συμμετείχε στην οργάνωση και παρουσίασε έργα στις εκθέσεις «Σύγχρονα Κινήματα στην Τέχνη», «Τρίγωνο» (διοργανωτής), «Βαλές-Καρό», «Διεθνής Έκθεση Ελεύθερων Φουτουριστών » (Ρώμη, 1914) κ.ά. Συμμετείχε σε φουτουριστικές δράσεις και συζητήσεις και συνέγραψε μανιφέστα και κείμενα για τη νέα τέχνη. Εικονογράφησε βιβλία φουτουριστών. Το 1914 οργάνωσε την επίσκεψη του Φιλίππο Τομάζο Μαρινέττι στη Ρωσία. Δημιούργησε μια σειρά γραφιστικών πορτρέτων συντρόφων του από το φουτουριστικό κίνημα.
Anna Leporskaya
Nalchik
oil, canvas, 44 х 50,5 см, 1926
Field
oil, canvas, 43,5 х 46,5 cm, first half of the 1930s
Anna Alexandrovna Leporskaya (1900, Chernigov — 1982, Leningrad)
Painter, graphic artist, monumental artist, porcelain artist. Studied at the Pskov School of Art and Industry (1918–1922) and at the former Academy of Arts under Kuzma Petrov-Vodkin and Alexander Savinov (1922–1923). Studied and worked at GINKhUK as a trainee and Kazimir Malevich's secretary (1923–1926). Member of the Group of Painterly Plastic Realism. Participated in exhibitions from 1927. Designed the interior of the arts hall in the Soviet pavilions at the World's Fairs in Paris (1937) and New York (1939). Restored the interiors of the Kirov Theater in 1946. Worked at the Leningrad Lomonosov Porcelain Factory from 1945 onward. Travelled extensively throughout the USSR. Preserved part of Malevich's legacy. Married to the artist Nikolai Suyetin. Member of the USSR Artists' Union. Honoured Artist of the Russian Federation, laureate of the Repin State Prize of the Russian Federation (1970).
Nalchik [Νάλτσικ]
λάδι σε καμβά, 44 x 50,5 εκ., 1926
Field [Αγρός]
λάδι σε καμβά, 43,5 x 46,5 εκ., πρώτο μισό της δεκαετίας του 1930
Anna Alexandrovna Leporskaya (1900, Τσερνίχιβ — 1982, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος, γραφίστρια, καλλιτέχνις μνημειακών έργων και πορσελάνης. Σπούδασε στη Σχολή Τέχνης και Βιομηχανίας του Πσκοφ (1918–1922) και στην πρώην Ακαδημία Τεχνών υπό τους Κουζμά Πετρόφ-Βόντκιν και Alexander Savinov (1922–1923). Σπούδασε και εργάστηκε στο Κρατικό Ινστιτούτο Καλλιτεχνικής Παιδείας (Γκίνχουκ/GINKhUK) ως ασκούμενη και ως γραμματέας του Μαλέβιτς (1923–1926). Μέλος της Ομάδας Ζωγραφικός Πλαστικός Ρεαλισμός. Συμμετείχε σε εκθέσεις από το 1927. Σχεδίασε το εσωτερικό της αίθουσας τέχνης στα σοβιετικά περίπτερα των Παγκόσμιων Εκθέσεων του Παρισιού (1937) και της Νέας Υόρκης (1939). Το 1946 αποκατέστησε το εσωτερικό του Θεάτρου Κίροφ. Από το 1945 εργάστηκε στο Εργοστάσιο Πορσελάνης Λομονόσοφ στο Λένινγκραντ. Ταξίδεψε σε πολλές περιοχές της ΕΣΣΔ και διέσωσε μέρος της καλλιτεχνικής κληρονομιάς του Μαλέβιτς. Παντρεύτηκε τον επίσης καλλιτέχνη Nikolai Suetin. Μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών της ΕΣΣΔ. Τιμημένη Καλλιτέχνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, απέσπασε επίσης το Κρατικό Βραβείο Ρέπιν (1970).
Valentin Levitin
Head
oil, canvas, 44 х 33 cm, 2000
Still-life
oil, fiberboard, 40 х 27,5 cm, 1970s
Valentin Isaakovich Levitin (1931, Leningrad)
Painter, graphic artist, mosaicist. Studied at the Department of Architecture of the Kharkov Institute of Construction Engineering, graduating in 1956. Returned to Leningrad in 1960. Member of the Leningrad unofficial art scene. Participated in apartment exhibitions from 1960 and in official exhibitions from 1965. Met the artist Gerta Nemenova in 1966, an acquaintance that had a strong influence on his work. Member of the Leningrad City Committee of Graphic Artists (since 1965), the Leningrad branch of the Artists' Union (since 1975), the International Federation of Artists (since 1991). Taught at a studio of graphic art (1974–1976). Began working in painting, and later in mosaic, in 1975.
Head [Κεφαλή]
λάδι σε καμβά, 44 x 33 εκ., 2000
Still-life [Νεκρή φύση]
λάδι σε ινοσανίδα, 40 x 27,5 εκ., δεκαετία του 1970
Valentin Isaakovich Levitin (1931, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος, γραφίστας, ψηφιδογράφος. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Ινστιτούτο Πολιτικών Μηχανικών του Χάρκοβο (αποφοίτησε 1956). Το 1960 επέστρεψε στο Λένινγκραντ. Μέλος της υπόγειας καλλιτεχνικής σκηνής της πόλης, συμμετείχε σε εκθέσεις διαμερισμάτων από το 1960 και σε επίσημες εκθέσεις από το 1965. Το 1966 γνώρισε την καλλιτέχνιδα Gerta Nemenova, γνωριμία που άσκησε ισχυρή επιρροή στο έργο του. Μέλος της Επιτροπής Γραφιστών της Πόλης του Λένινγκραντ (από το 1965), του Παραρτήματος Λένινγκραντ της Ένωσης Καλλιτεχνών (από το 1975) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλλιτεχνών (από το 1991). Δίδαξε σε σχολή γραφιστικής μεταξύ 1974–1976. Από το 1975 στράφηκε στη ζωγραφική και κατόπιν στα ψηφιδωτά.
Xenia Livchak
Boy and Horses
cardboard, gouache, tempera, 25,5 х 24 cm, 1930–40s
Xenia Vladimirovna Livchak
(1906, Vilna — 1988, Pabrade, Lithuanian SSR)
Graphic artist, painter, textile and porcelain artist. She lived in Leningrad from 1924. Graduated from the Ceramics Department of the Leningrad Art and Industry Technical College (1931). Pupil of Pavel Filonov from 1930. Worked as a textile designer at the Izo and Tribuna co-operatives (1933–1941), as a porcelain artist at the Leningrad Lomonosov Porcelain Factory (1944–1952). Often visited Lithuania from the late 1950s onwards.
Boy and Horses
cardboard, gouache, tempera, 25,5 х 24 cm, 1930–40s
Xenia Vladimirovna Livchak
(1906, Vilna — 1988, Pabrade, Lithuanian SSR)
Graphic artist, painter, textile and porcelain artist. She lived in Leningrad from 1924. Graduated from the Ceramics Department of the Leningrad Art and Industry Technical College (1931). Pupil of Pavel Filonov from 1930. Worked as a textile designer at the Izo and Tribuna co-operatives (1933–1941), as a porcelain artist at the Leningrad Lomonosov Porcelain Factory (1944–1952). Often visited Lithuania from the late 1950s onwards.
Vera Matyukh
Young Gymnasts
paper, color lithograph, 47 х 62 cm (page size), 1970s
Vera Fedorovna Matyukh (1910, Berlin — 2003, Saint Petersburg)
Graphic artist, illustrator. She studied at art school in Kharkov (1924–1926) and at the Graphic Art Department of Kharkov Art Institute (1926–1931) under Vasily Yermilov. From 1931, worked at the Experimental Lithographic Workshop under the direction of Georgy Vereisky, Nikolai Tyrsa, and Yelizaveta Kruglikova. Participated in exhibitions since 1936. Worked in Leningrad for various publishing houses, illustrating books and working for the magazines Siskin (Chizh) and Hedgehog (Ezh). Lived in Moscow in 1943–1948. Member of the Leningrad Branch of the Artists' Union since 1943. Belonged to Kondratyev's Circle.
Young Gymnasts [Νεαροί γυμναστές]
έγχρωμη λιθογραφία σε χαρτί, 47 x 62 εκ. (μέγεθος σελίδας), δεκαετία του 1970
Vera Fedorovna Matyukh (1910, Βερολίνο — 2003, Αγία Πετρούπολη)
Γραφίστρια και εικονογράφος. Σπούδασε στη Σχολή Τέχνης στο Χάρκοβο (1924–1926) και στο Τμήμα Γραφικών Τεχνών του Ινστιτούτου Τέχνης του Χάρκοβο (1926–1931) υπό τον Vasily Yermilov. Από το 1931 εργάστηκε στο πειραματικό εργαστήριο λιθογραφίας υπό τους Georgy Vereisky, Nikolai Tyrsa και Yelizaveta Kruglikova. Από το 1936 συμμετείχε σε εκθέσεις. Στο Λένινγκραντ συνεργάστηκε με διάφορους εκδοτικούς οίκους, εικονογράφησε βιβλία και εργάστηκε για τα περιοδικά Σκαντζόχοιρος και Σπίνος. Έζησε στη Μόσχα μεταξύ 1943 και 1948. Μέλος του Παραρτήματος της Ένωσης Καλλιτεχνών του Λένινγκραντ από το 1943. Ανήκε στον Κύκλο του Κοντράτιεφ.
Evygeny Mikhnov–Voitenko
Untitled
paper, acrylics, watercolor, 63 х 62 cm, 1978
Evygeny Grigoryevich Mikhnov–Voitenko (1932, Kherson — 1988, Leningrad)
Painter, graphic artist. Studied at the Scandinavian department of the Leningrad Foreign Languages Institute (1951–54) and at the production design department of Leningrad State Institute of Theatre, Music and Cinematography (1954–58) under Nikolai Akimov. Participated in exhibitions from 1956 on. Worked as an artist-designer at the Art Foundation (1959–88). His first personal exhibition was at the Dzerzhinsky House of Culture (1978).
Untitled [Χωρίς τίτλο]
ακρυλικό και ακουαρέλα σε χαρτί, 63 x 62 εκ., 1978
Evygeny Grigoryevich Mikhnov–Voitenko (1932, Χερσών — 1988, Λένινγκραντ)
Ζωγράφος, γραφίστας. Σπούδασε στο τμήμα σκανδιναβικής φιλολογίας του Ινστιτούτου Ξένων Γλωσσών του Λένινγκραντ (1951–1954) και στο τμήμα σκηνογραφίας του Κρατικού Ινστιτούτου Θεάτρου, Μουσικής και Κινηματογράφου του Λένινγκραντ (1954–1958) υπό τον Nikolai Akimov. Από το 1956 συμμετείχε σε εκθέσεις. Εργάστηκε ως καλλιτέχνης-σχεδιαστής στο Ίδρυμα Τέχνης (Art Foundation) από το 1959 μέχρι το 1988. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε στο Σπίτι Πολιτισμού Ντζερζίνσκι (1978).
Valentina Povarova
From the series "Сrosses"
oil on canvas, 65,5 x 62 cm, 2000
Valentina Petrovna Povarova (1933, Leningrad – 2007, Saint Petersburg) painter, graphic artist, and teacher. As a child, she attended the art studio at the Leningrad Palace of Young Pioneers, where her teacher was Maria Gorokhova, the wife of Lev Yudin, a pupil of Malevich. In 1953, she entered the Ilya Repin Academy of Painting, Sculpture and Architecture, graduating in 1960 with a specialization in painting (Workshop of Isaac Serebryany). In the late 1960s, she met Pavel Kondratyev (1902–1983), a pupil of Kazimir Malevich, Pavel Filonov and Mikhail Matyushin, as well as the artist Vladimir Volkov (1923–1987). From that time onwards, she engaged in an active period of creative collaboration and study of the Russian avant-garde heritage—particularly the traditions of Malevich’s school and the GINKhUK (State Institute of Artistic Culture), and the systems of Pavel Filonov and Mikhail Matyushin—alongside explorations of contemporary art.
From 1960 to 1989, she participated in numerous apartment exhibitions. In 1992, she became a member of the International Federation of Artists (IFA), and in 1995, she was awarded the Nikolai Pu
Από τη σειρά «Crosses» [«Σταυροί»]
λάδι σε καμβά, 65,5 x 62 εκ., 2000
Η Valentina Petrovna Povarova (1933, Λένινγκραντ – 2007, Αγία Πετρούπολη) είναι ζωγράφος, γραφίστρια και εκπαιδευτικός. Παιδί φοίτησε στο εργαστήριο τέχνης της σχολής Νέων Πρωτοπόρων στο Λένινγκραντ, υπό την M. A. Gorokhova, σύζυγο του Lev Yudin, μαθητή του Μαλέβιτς. Το 1953 εισήχθη στην Ακαδημία Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής Ρέπιν, από την οποία αποφοίτησε το 1960, με ειδίκευση στη ζωγραφική (Εργαστήριο I. Serebryany). Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 γνώρισε τον P. M. Kondratyev (1902–1983), μαθητή των Μαλέβιτς, Φιλόνοφ και Ματιούσιν, και τον καλλιτέχνη V. P. Volkov (1923–1987). Ακολούθησε μια περίοδος έντονα δημιουργικών συναντήσεων και συνεργασιών με αντίκειμενο τη μελέτη της κληρονομιάς των μεγάλων δασκάλων της Ρωσικής Πρωτοπορίας (σχολή Μαλέβιτς – GINKhUK· συστήματα των Π. Ν. Φιλόνοφ και Μ. Β. Ματιούσιν), καθώς και την έρευνα της σύγχρονης τέχνης. Από το 1960 έως το 1989 συμμετείχε στις εκθέσεις τέχνης σε ιδιωτικά διαμερίσματα (APT/ART). Το 1992 έγινε μέλος της International Federation of Artists (IFA). Το 1995 τής απονεμήθηκε το Βραβείο Πουνίν.
Richard Vasmi
Portrait of Tamara Klochikhina
oil, wood, 41 х 31,5 cm, 1995–96
Suburban Train at the Baltic Station
oil, canvas on plywood, 31,5 х 34,2 cm, 1993
Richard Rudolfovich Vasmi (1929, Leningrad — 1998, Saint Petersburg)
Painter, graphic artist. Studied at the Leningrad Architectural Technical College (1948–1950) and the Leningrad Engineering and Construction Institute (left before graduating). In the 1950s–1970s, worked variously as an ink handler at a cardboard factory, glue-maker, laboratory assistant at the Botanical Institute, stoker, house painter, and gas-fitter. Member of the Leningrad unofficial art scene. Began exhibiting in 1956 at apartment exhibitions. Belonged to the Arefyev Circle (“Order of Non-Selling [Mendicant] Painters”). Participated in exhibitions of Alef, the Association of Leningrad Jewish Artists (1975–1977), and the Mitki Group.
Portrait of Tamara Klochikhina [Πορτρέτο της Tamara Klochikhina]
λάδι σε ξύλο, 41 x 31,5 εκ., 1995–1996
Suburban Train at the Baltic Station [Προαστιακό τρένο στον Σταθμό της Βαλτικής]
λάδι σε καμβά κολλημένο σε κόντρα πλακέ, 31,5 x 34,2 εκ., 1993
Richard Rudolfovich Vasmi (1929, Λένινγκραντ — 1998, Αγία Πετρούπολη)
Ζωγράφος, γραφίστας. Αποφοίτησε από το Τεχνικό Κολλέγιο Αρχιτεκτονικής του Λένινγκραντ (1948–1950) και φοίτησε στο Ινστιτούτο Μηχανικών Κατασκευών (δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του). Τις δεκαετίες 1950–1970 εργάστηκε ως χειριστής μελανιών σε ένα σε εργοστάσιο κατασκευής συσκευασιών, ως συγκολλητής, εργαστηριακός βοηθός στο Βοτανικό Ινστιτούτο, θερμαστής, ελαιοχρωματιστής, τεχνικός εγκαταστάσεων αερίου και σε άλλα επαγγέλματα. Μέλος της υπόγειας καλλιτεχνικής σκηνής του Λένινγκραντ. Από το 1956 άρχισε να εκθέτει σε εκθέσεις διαμερισμάτων. Ανήκε στον Κύκλο Αρεφέγιεφ («Τάγμα των Επαιτών Ζωγράφων»). Συμμετείχε στις εκθέσεις της Alef (Ένωσης Εβραίων Καλλιτεχνών του Λένινγκραντ, 1975–1977) και της Ομάδας Mitki.
Vladimir Volkov
Untitled
watercolor paper, 49 х 17 cm, 1995
Vladimir Petrovich Volkov (1923, Verkhneudinsk — 1987, Leningrad)
Graphic artist, painter, sculptor, educator. Studied at Penza Art College (1938–1942) and at the Graphic Art Department of the Repin Institute (1952–1958) under Alexei Pakhomov, Vasily Zvontsov and Leonid Ovsiannikov. Fought in the Second World War. Participated in exhibitions since 1958. Member of the Leningrad Branch of the Union of Soviet Artists from 1958. Worked as a printer at the Repin Institute (1948–1952). Married fellow artist Galina Molchanova in 1954. Associated with Vladimir Sterligov's Circle, the Stary Peterhof school, in 1963–1966. Began working in wood sculpture in 1964. In the late 1960s and 1970s, designed interiors for buildings in Kaluga and Leningrad. Ceased participating in official Artists’ Union exhibitions after 1965.
Untitled (Χωρίς τίτλο)
ακουαρέλα σε χαρτί, 49 x 17 εκ., 1995
Vladimir Petrovich Volkov (1923, Βερχνουντίνσκ — 1987, Λένινγκραντ)
Γραφίστας, ζωγράφος, γλύπτης, δάσκαλος. Σπούδασε στο Καλλιτεχνικό Κολέγιο Πένζα (1938–1942) και στο Τμήμα Γραφικών Τεχνών του Ινστιτούτου Ρέπιν (1952–1958) υπό τους Αλεξέι Παχόμοφ, Vasily Zvontsov και Leonid Ovsiannikov. Πολέμησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Συμμετείχε σε εκθέσεις από το 1958. Μέλος του Παραρτήματος Λένινγκραντ της Ένωσης Σοβιετικών Καλλιτεχνών από το 1958. Εργάστηκε ως τυπογράφος στο Ινστιτούτο Ρέπιν (1948–1952). Το 1954 παντρεύτηκε την καλλιτέχνιδα Galina Petrovna Molchanova. Ανήκε στον Κύκλοτου Βλαντιμίρ Στερλίγκοφ, τη «σχολή Στάρι Πέτερχοφ» (1963–1966). Από το 1964 άρχισε να ασχολείται με την ξυλογλυπτική. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τη δεκαετία του 1970 σχεδίασε τους εσωτερικούς χώρους κτιρίων στην Καλούγκα και το Λένινγκραντ. Από το 1965 έπαψε να συμμετέχει στις επίσημες εκθέσεις της Ένωσης Καλλιτεχνών.
bottom of page